Το Σάββατο ξεκινά με μια ακόμα λιτανεία των λειψάνων του Άγιου Σπυρίδων, η οποία καθιερώθηκε το 1550, όπου ο Άγιος έσωσε το νησί από λιμό. Συνοδεύεται από τις φημισμένες φιλαρμονικές του νησιού, οι οποίες προσφέρουν αφάνταστη μουσική ευχαρίστηση. Την ίδια ώρα, λαμβάνει χώρα η λιτανεία του επιταφίου της εκκλησίας του Άγιου Σπυρίδων, ένα έθιμο που χρονολογείται από την εποχή όπου οι Ενετοί κατείχαν το νησί. Οι φιλαρμονικές παίζουν το Calde Lacrime του Michelli, το Hamlet του Faccio και την Marcia Funebre από την συμφωνία του Μπετόβεν, Heroica. Στις 11 ακριβώς, οι καμπάνες ανακοινώνουν την «πρωινή Ανάσταση», και οι κάτοικοι πετούν κεραμικά βάζα από τα μπαλκόνια και τα παράθυρα τους. Αυτή η θορυβώδης συνήθεια ίσως να προέρχεται από την επιρροή που άσκησαν οι Ενετοί στο νησί, οι οποίοι πετούν αντικείμενα από τα παράθυρα τους την Πρωτοχρονιά, έτσι ώστε ο καινούργιος χρόνος να τους δώσει περισσότερα καινούργια πράγματα ή καταστάσεις. Μια άλλη πιθανή εξήγηση είναι πως αυτό το έθιμο προέρχεται από το παγανιστικό περικείμενο. Οι αρχαίοι Έλληνες έσπαγαν αντικείμενα και παρήγαγαν θορύβους για να ξυπνήσουν την Περσεφόνη, την θεά της άνοιξης, και να επισπεύσουν τον ερχομό της άνοιξης. Οι φιλαρμονικές επιστρέφουν στους δρόμους, και συνεχίζουν να παίζουν, αλλά σε πιο χαρούμενο τόνο αυτή τη φορά. Τα μεσάνυχτα όλοι πηγαίνουν στις κεντρικές πλατείες της Κέρκυρας και στα χωριά, για να γιορτάσουν την Ανάσταση δοξάζοντας τον Κύριο και τηρώντας τα έθιμα.